Karaman kentinin Hisar Mahallesi'nde bir höyük üzerinde dış, orta ve iç kale olarak kurulmuştur. Dış kale surları tümüyle yok olmuş, orta kale surlarının bazı bölümleriyle, iç kale surları günümüze sağlam olarak ulaşabilmiştir. Kesin yapım tarihi bilinmemekle birlikte 11. yüzyıl sonu ile 12. yüzyıl başlarında yapıldığı tahmin edilmektedir. Kale, Selçuklular ve Karamanoğulları dönemlerinde önemli bir konuma sahip olmuş, 13. yüzyılda İlhanlılar ve 1468 yılında Osmanlılar tarafından tahrip edildikten sonra yeniden inşa edilmiştir. İç kale, batıya açılan tek kapılı, dördü yuvarlak ve beşi düz, dokuz burçludur. Burçların çoğu ahşap direklerle bölünerek, iki kat haline getirilmiştir. Onarımlarda Roma, Bizans ve İslam döenmlerine ait bir çok yapı ve mezar taşı kullanılmıştır.

Karaman Kalesi ülkemizin en gösterişli ve ayakta kalabilen kalelerindendir.

ERMENEK KALESİ:

Ermenek Kalesi, ilçenin kuzeyinde bulunan çok ve dik yüksek kaya sığınağının güneyinin, kesme taş ve harçla yapılan mazgallı duvarlarla korunaklı hale getirilmesi ile inşa edilmiştir. Kaleye, birisi doğudan kayalar kazılarak yapılmış çok dar, diğeri ise dik kayalığın alt bölümünden ve yine kayaya oyularak yapılmış, 72 basamaklı merdivenle çıkılan iki giriş bulunmaktadır. Karamanoğulları tarihinde önemli bir yeri olan kale, Karamanoğullarının ilk kalesidir ve Gedik Ahmet Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Kale sığınak, mesken ve zindan olarak kullanılmıştır. Kalede tabii mağaralar da bulunmaktadır. Ermenek’in kuzeyini baştan başa kaplayan büyük kayanın orta kısmında yer alır.

Evliya Çelebi Seyahatnamesinin Ermenek ile ilgili bölümünde kaleyi anlatırken; “Göklere ser çekmiş kırmızı bir dağın ortasında Tanrı kudretiyle yapılmış bir kaledir. İbrete şayan, seyredilmesi Vahip bir Kale’dir. Mutlaka görülmeli ve seyredilmelidir. Ben karada ve denizde 18 padişahlık yer gezdim böyle bir kale görmedim.” demektedir.

MENNAN KALESİ:

Mennan sığınılacak yer manasına gelir. Kale, Ermenek ilçesi, Görmeli köyünde, Açıkkır Dağı'nın doğusundadır. Kuzey, güney ve doğusu çok dik, ulaşımı çok zor olan tepe üzerinde kurulmuş, Karamanoğulları döneminde kullanılmıştır. Karamanoğulları bu kaleyi bir hileyle Osmanlı Gedik Ahmet Paşa’ya kaptırmasından sonra Pir Ahmet Beyin intihar ettiği  kale bu kaledir. Tepenin batısında, kesme taştan, dikdörtgen planlı, beşik tonoz örtülü, güneybatı ve kuzeybatı köşelerinde iki kulesi olan bir yapı, halen ayaktadır. Ayrıca bir çok sarnıç ve yapı kalıntıları bulunmaktadır. 

İLİSIRA KALESİ:

Karaman’ın Yollarbaşı kasabasında, İmirme denen yerdedir. Eski Bizans devrine aittir. Kale kalıntılar şeklindedir. LYSTRA KALESİ olarak da bilinir. Civarında Bizanslılara ait bir kilise vardır.

DİVLE KALESİ:

Karaman’ın Ayrancı ilçesinin Divle (Üç harman) köyündedir. Bir apartmanı andıran kale, çok katlı olup, yerleşim mağaralar içerisinde ve toplu mesken halindedir. Selçuklular , Karamanoğulları ve Osmanlılar zamanında  daima  faal olarak bulunmuştur. Kale içindeki odalar ve geniş salonlarbirbirlerine dar ve küçük kapılarla bağlanmaktadır. Kale önünde harabe halinde bir kilise, bir medrese, bir mescit, bunların önünde de mezarlık bulunmaktadır.

GAFERİYAT KALESİ:

Kazımkarabekir ilçemizdedir. Gaferiyat eskiden bir kale ile çevrili iken, insanların kale duvarlarını yapı taşı olarak kullanmaları sonucu kale yok olup gitmiştir. Bugün yalnız bir giriş kapısı kalmıştır. Kapının kemerini 21 zıvanalı taş tutmaktadır.